رواية صراعات الحياه الفصل السادس عشر 16
سيف بعصبية: افهمى بقى انا مش عايز غيرك ومش هعرف انساكى ما هو لو اقدر انى انساكى ما كنت نسيتك لكن للأسف مش عارف
حياة بوجع: اديك قولت أهو للأسف لانك شايف ان موضوعنا دا غلط لو سمحت بلاش تصعبها عليا اكتر من كدا وامشى
سيف: انتى اللى بلاش توجعى قلبى واقبلى انا بجد محتاجك يا حياة ومش هبقى مبسوط وأنا مع غيرك انا لو اتجوزت سارة هبقى بد.مرها واد.مرك واد.مر نفسى
حياة : انت عايزنى اقولك ايه اقولك موافقة واكون سبب فى وجع قلبها انا مش كدا و عمرى ما هكون كدا اتعامل مع الموضوع كأنك معرفتنيش يا سيف كأنى مظهرتش فى حياتك اتفضل بقى لو سمحت
سيف بضعف : حياة
حياة بصتله بوجع
سيف : هتقدرى
حياة : انا اتعودت بقالى دلوقتي سنتين من ساعة ما شوفتك اول مرة وانت جاى المستشفى اللى شغالة فيها لواحد صاحبك وانا من وقتها بت.قطع لان قلبى حب حد مبيحبنيش
سيف : بس انا بحبك
حياة : بس مش هينفع ربنا يوفقك مع سارة هى كويسة وبتحبك بجد
سيف : مش هتبقى مبسوطة وانا معاها وقلبى معاكى
حياة : مع الوقت هتنسانى امشى بقى بالله عليك
سيف بعصبية: مش ماشى انا مش هقدر اعيش من غيرك افهمى بقى يلا هنتجوز دلوقتي
حياة بغضب : هو الجواز بالعافية قولتلك مش عايزاك
سيف : يعنى دا اخر كلام عندك
حياة : ااه
سيف : تمام
وسابها وخرج بعصبية شديدة
فى الصباح صحى لاقها نايمة فى حضنه بصلها بحب ليطبع قبلة صغيرة على خدها لتستيقظ ندى بخجل
زياد بأببتسامة وحنية : صباحية مباركة يا روحي
دفنت راسها فى صدره بخجل كبير ضحك عليها وعلى طفولتها
ندى: عايزة اروح لمنار اطمن عليها بعد الكلية ممكن
زياد: منار ايه وكلية ايه محدش فينا خارج انهاردة
ندى برقة : ليه بقى
زياد: عشان مش هينفع اخلى الرقة دى تبعد عنى ثانية واحدة
ندى بخجل: مش هنخرج خالص مثلا
زياد: لو اعرف مخرجكيش خالص وتفضلى طول الوقت معايا كنت عملت كدا
ندى: طب هقوم احضر الفطار
زياد وهو بيمسك ايدها: خليكى انا مش جعان
ندى : انا جعانة
زياد وهو بيمسك فيها بشدة : هنطلب اكل من برا خليكى بقى
لسه هيقرب منها فونه رن
ندى: زياد
زياد: اممم
ندى : فونك بيرن
زياد : يواه مين ابن الفصيلة دا
ندى : شوف مين
زياد: دا سيف
سيف : انت فين مجتش انهاردة ليه
زياد: انا مع ندى
سيف : ااه طب تمام انا بس كنت بطمن عليك
زياد: لا متخافش انا فل اوى
ندى بصتله بخجل وخدود حمرة
سيف : ربنا يهينك يسيدى
زياد: مال صوتك
سيف: مفيش يلا اسيبك انا
زياد: استنى يا سيف انت كويس
سيف : قولتلك انا تمام يا زياد يلا سلام
زياد: انت فى المديرية صح
سيف: اه
زياد: انا جيالك دلوقتي
سيف : خليك مع مراتك انا كويس
زياد: مش بمزاجك انا جاى يلا سلام
سيف : سلام
ندى : هتخرج
زياد: ااه
ندى : طب هروح انا الكلية بقى وهروح لمنار ماشى
زياد : هبقى أعدى عليكى اخدك من المستشفى تمام
ندى برقة: ماشى
زياد بتوهان وهو بيبلع ريقه: يبنتى بقى حرام عليكى
ندى : عملت ايه انا دلوقتي
زياد وهو بيقبل خدها : معملتيش حاجه يلا البسى عشان اوصلك
ندى بخجل : ماشى
جاري كتابه الحلقه الجديده من الرواية الان حصري
