رواية زهرة أصلان كاملة جميع الفصول

 رواية بئر كندراش الفصل السادس 6 بقلم نورهان اسلام

اول ما دخل الناس كلها بصوله باستغراب... فيه اللى بعد عنه واللى برق وقعد يقول اعوذ بالله .. اللهم اصرف غضبك ومقتك عنك 

 واحد بصله وبعد وهو بيقول استغفر الله العظيم ايه يارب العفاريت اللى بتطلع فى النهار ديه  

   وصل لحد البيت وهو مش مستوعب اللى بيحصل معاه .. طول الطريق شارد .. وصل لحد البيت وخبط .. مستنى نجمه تفتحله .. قعد ربع ساعه يخبط على الباب ومحدش بيفتح 

  شافته الست رحمه فبصت عليه واتخضت وهى بتقول: ايه ده .. اعوذ بالله من الشيطان الرجيم اعوذ بالله من الشيطان الرجيم .. اصرف عنا لا تاذينا ولا نأذيك 

..

..

اسر ابتسم ابتسامه بهته وهو بيقول: ازيك يا حاجه رحمه .. اومال فين نجمه 

 رحمه بصتله وهى بتقول:اعوذ بالله .. ده انت عزاك كان من اسبوع 

 اسر:انا مموتش .. ديه كانت مأمورية تبع الشغل.. وكانت الخطه فيها ان يطلع اشاعه بموتى

  ردت وهى بعيده عنه وخايفه منه برده: يعنى انت انسان زينا لحم وعظم 

 اسر:اه .. المهم فين نجمه ومش بتفتح ليه

   الست رحمه نزلت راسها بحزن وقالت: انتى عرفت اللى حصل لامك يا بنى "الرواية بتنزل على صفحة حكايات نور وعلى جروب ما رواه قلمى"

 نزل راسه وهو بيقول بخنقه واضحه فى كلامه: اه .. عرفت .. بس مش عارف نجمه فين

    ردت عليه وقالت:قعدت ٥ ايام فى البيت وفى اليوم السادس اختفت والاهالى لقوا البير مفتوح فقالوا انها نطت فيه 

   نزل راسه بحزن وهو بيحاول يدارى دمعته وقال:يعنى دلوقتى هى مش فى البيت بسببى 

     مقدرتش ترد عليه اكتفت انها تتطبطب عليه. وطلعت مفتاح من شنطتها وقالت: ده المفتاح اللى كانت امك الله يرحمها سيباه معايا .. افتح الباب وادخل استريح يا بنى ربنا يصبرك 

 بصلها وهو بياخد المفتاح منها وبيقول:شكرا 

  دخل البيت اللى بقاله شهر مقفول واتملى تراب .. دخل اوضة نجمه بص على سريرها ولقى الالبوم بتاع الصور عليه .. فضل يلف فى الشقه كلها بيحاول يسترجع الذكريات معاهم .. مسك الالبوم وقلب فى الصور وفضل ماسكه لحد ما نام على سرير نجمه وهو حاضن الالبوم

-------------------------

الوزير كان بيتمشي مع الملك فى حديقة القصر .. الملك كان شارد فى اللى قرأه فى مذاكرت الساحر .. لحد ما وقف وهو شايف ابنه رميان ... بيجرى ونجمه بتلعب معاه .. اخدت نجمه بقالها من وجود الإمبراطور .. ابتسمت وهى بتاخد رميان من ايده وبتدخل بيه داخل القصر 

دخلت نجمه وراحت الجناح بتاعها وهى بتفتكر اللى حصل لما راحت تقابل ادم

 شافت خيال بيقرب منها وكانت معتقدة إن الخيال ده ادم .. لما قرب منها لمحت إنه فى جنبه سيف .. للحظة أدركت ان ده حارس من حراس قصر الإمبراطور كان فيه كوخ جنبها فتحته ودخلت فيه بسرعة وهى خايفة حد يشوفها ...  

 كان كوخ لواحد من اهل الأرض الأصليين اول ما شافها قام وهو بينحنى احتراماً وقال: كندجلالةراش كند الملكة راش كند قمر راش ....

 نجمة وهى بتفتكر كلام ادم إن مينفعش حد يشوفها قالت : يا نهار اسود  

  فضل حانى رأسه لإن من تقاليد الارض إن الملكة او الملك لازم يأدوا التحية .. نجمة مكنتش فاهمه تعمل ايه بصتله وقالت: كند ارفع راش كند رأسك راش 

   بصلها بإستغراب وفضل ساكت .. فتحت باب الكوخ وهى بتبص على الحارس برا شافت ادم واقف بيدور عليها .. خرجت من الكوخ وراحت ل عنده وهى بتقول: كان فيه حارس من القصر معدى هنا .. وقبل ما يشوفنى دخلت الكوخ ده وكان فيه حد وشافني..

 ادم: هو فين!!!

 نجمة بصت على الكوخ شافت انه واقف بيراقب الموقف ادم بصلها وقال: تروحى تؤمريه إن محدش يعرف إنك خرجتى من القصر وإلا هتؤمرى بقطع رقبته ..  

  مشيت نجمة لحد عنده و اتكلمت بلهجة الأمر نفس الكلام اللى قاله ادم بس بلغة اراسي .. بصلها بخوف وقال: كند لا تقلقي راش كند جلالة راش كند الملكه راش

 انحنى احتراماً وهو بيدخل الكوخ بتاعه تانى وقفل باب الكوخ ..... اتنهدت نجمة براحة وهى بتبتسم وبتروح ناحية ادم .. قعدت معاه وهى بتحكيله اللى حصل بينها وبين والدها وقمر فى اول مقابلة  

قمر : وحشتينى وماما واسر كلكم وحشتونى .. هما جم هنا 

  نجمه نزلت راسها بحزن وهى بتقول: محدش جيه هنا .. 

 رفعت راسها وحاولت تدارى حزنها بابتسامه باهته وهى بتقول: بابا .. بابا فين .. نفسي اشوفه وحشنى اوى 

 قمر:هتشوفيه . هتشوفيه .. تعالى معايا 

 نجمه مشيت مع قمر .. دخلوا اكتر من ممر وبعد كدا وصلوا لاوضه كبيره .. اول ما وصلوا قمر غمضت عينها وهى بتمتم بكذا كلمة مش مسموعه بعدها الباب اتفتح .. 

 قمر بصتلها وقالت . ادخلى انتى الاول

 نجمه دخلت وهى بتبص للاوضه بانبهار وبعدين بصت لقت واحد قاعد بيصلى .. انتهى وبصلها وهو بيقول: قمر . انتى جيتى امتى يا بنتى 

   نجمه بصتله وهى بتدمع وقربت منه وهى بتحضنه وبتقول: وحشتنى اوى يا بابا 

 خرجها من حضنه وهو بيقول بشك: انتى .. انتى نجمه مش قمر صح 

  نجمه دمعت وهى بتحضنه تانى وبتضحك ضحكة ممزوجة بدموع : صح الصح كمان 

  فضلت فى حضنه. لحد ما قمر. قالت:احم .. احم نحن هنا .. هو مش من حقنا ولا ايه 

        بص لها وهو بيقول: انتى وهى وحشتونى .. بس فرقتها طويله ..طويلة اوى يا قمر 

قمر: اهى جت يا بابا.. ياريت لو اسر وماما يجوا 

  عبد الرحمن ابو قمر ونجمه قال: احكيلى عنهم وعنك عملتوا ايه .. وامى اخبارها ايه 

 نجمه بصتله وهى بترجع بذاكرتها ١٥ سنه. وقالت: اول ما نزلت شدينا الحبل بعد دقيقه لقيناه مقطوع .. امى فضلت تصرخ .. وستى كانت مصدومه. فضلوا قاعدين مستنينك لحد الليل ولما يئسوا انك تطلع روحوا .. وتيته .. م.. وسكتت وعينها لمعت بالدموع وقالت: م.. ما .. ماتت بعد سنتين من وقوع قمر وانت في البير ... 

عبد الرحمن رفع راسه بحزن وهو بيقول: ربنا يرحمك يا امى .. هو شافها فى حلمه اكتر من مره .. وتوقع انها تكون ماتت  

  بصلها بحزن وقال: كملى

   كملت نجمه وهى بتقول: دخلت كلية تجاره زى ما كان نفسك واشتغلت فى شركة كبيره .. واسر بئا ضابط فى القوات الخاصه .. لكن 

 عبد الرحمن بلهفه : بئا عامل ازاى.. شكله بئا عامل ازاى .. معاكى صوره ليه 

 نجمه : صورته محفوره فى عقلى .. زى ما صورتك محفوره فى عقلى من يوم ما مشيت 

 طويل اوى يا بابا .. شبهك .. ودقنه خفيفه وطول بعرض .. وشكل البدله فيه. حلو اوى .. كان بيزورنا .. مره او مرتين فى الشهر 

 عبد الرحمن:كان .. هو مبقاش يزوركم 

 نجمه بحزن: محدش بئا يزورنى قعدت ٥ ايام لوحدى على ذكراهم .. ببص فى صورك وصورهم .. ببص لصورة ماما وصورة ستى .. بتخيل انكم معايا لحد ما انام واصحى على حقيقه مُره .. حقيقة ان كلكم مش معايا ..

 قمر وعبدالرحمن بخوف: قصدك ايه !!

 قمر كملت وقالت: مش ماما قاعده معاكى 

 نجمه : اسر مات شهيد .. وامى ماتت من الصدمه بسكته قلبيه

 قمر بصدمه:ايه .. اسر وماما وتيته

 نجمه دموعها نزلت وهى بتقول : كل ما افتكر شكلها وهى بتكلمنى بالليل .. كان نفسها تشوفك اوى انتى وبابا يا قمر 

   عبد الرحمن بحزن: ربنا يرحمهم هيوحشونى اوى .. انتى جيتى ازاى يا نجمه ؟

 نجمه كانت بتحكى عن كل اللى حصل .. لحد ما وقعت فى البير 

 اتنهدت بعد ما خلصت. وقالت: بس .. وده كل اللى حصل ...   

 بصت ل أدم اللى فضل ساكت وقالت: متضايقه لزعلهم اوى 

 ادم بصلها بابتسامة وقال: انتى قلبك طيب اوى يا نجمة .. 

 نجمة بضحك: عارفة .. طول عمرى قلبى طيب ومضحوك عليا بسبب طيبتى .. تعرف وانا صغيرة كانوا بياخدوا منى السندوتشات فى المدرسة.. وكنت بروح ل قمر اكل معاها  

 ادم ضحك على كلامها الطفولى وقال: ده انتى كنتى هبلة مش طيبه بئا ..  

نجمه بصتله وقالت: انت كمان طيب اوى .. المهم همشي دلوقتى .. علشان محدش يلاحظ غيابى 

 ادم: ماشي ... هستنى يوم نقعد فيه مع بعض تانى .... 

 نجمة ضحكت وهى بتديله وردة قطفتها من حديقة القصر وهى بتقول : خليها معاك.. ذكرى منى ♡

 اخدها منها وهى طارت لحد القصر.. دخلت على جناحها عالطول فى السر من غير ما حد ياخد باله ...

__________________

 كان الوقت متأخر لما الملك اتجه للمكتبه .. مكتبة الساحر كندراش مليانه كتب عن السحر وعن مستقبل اهل كندراش اللى هيكون مليان بالنعيم .. مسك الكتاب اللى قرأه قبل كدا من فتره كبيره.. هو عارف اللغه العربيه .. بس لازم يتكلم لغة اراسي ..  

" تقوم البلدة على يد الساحر كندراش وتنتهى بسبب قلب إمبراطور تعهد ان يحميها .. ستضاء الشموع امامه وسيحرق بها ... وسيغرق بسبب قلبه على يد فتاه من تلك الارض الذى هرب منها الساحر كندراش .... "

 وتحت امضاء "كندراش

رابط البارت السابع

تعديل المقال