#رواية_دموع_رهف
بقلم الاء فرحات
البارت الخامس
رهف بوجع:اه انا فين اخواتى فين
حور قاعدة على الكرسى قبالها:شرفتى ياحلوة
رهف بصدمة:عايزة ايه منى ياحور مش كفاية سبتلك الدنيا كلها عملتى ايه فى اخواتى
حور:اخواتك اخواتك فى الحفظ والصون يابرعى هات العيال
برعى:يلا ياعيال
رهف:رنين عمر انتو كويسين ياحبايبى
حور:اخواتك هيروحو معاكى بس على شرط تنفذى الاقولك عليه
رهف:ايه هو الشرط
حور:تبعدى عن اسد وتختفى من قدامو خالص فاهمة يابت ولو عرفت انك كلمتيه تانى اخواتك دول مش هتشوفيهم تانى ودلوقتى هتكلميه وتقوليله انا بكرهك وابعد عنى فاهمة يابت
رهف بدموع:ماشى
رهف:الو
ادم:ايوة يارهف انتى فين مرجعتيش
رهف بدموع:انت عايز منى ايه ابعد عنى مش عايزة اعرفك تانى انا بكرهك
ادم:رهف انتى فين وليه بتقولى الكلام ده انا عملتلك حاجة
رهف:ابعد عنى بقا الله وقفلت السكة
حور بانتصار:ايوة كده تعجبينى دلوقتى عربية هتوديكى اسكندرية ومش عايزة اشوف وشك فى القاهرة تانى فاهمة
رهف:حاضر
تركب رهف عربية هيا واخواتها وبعد اربع سعات توصل العربية على كورنيش الاسكندرية رهف اول متشوف البحر تبتسم
رنين وعمر:الله البحر اهو احنا فرحانين اوى
برعى:يلا ياختى انتى وهيا يلا يابت انزلى
رهف:حاضر
نزلت قعدت على الكورنيش احكى همومى للبحر واعيط لحد ملقيت بنت جت قعدد جمبى
البنت:بتعيطى ليه ياحبيبتى
رهف وهيا بتمسح دموعها:ولا حاجة
البنت:ياحبيبتى انا حسه بيكى واعتبرينى زى اختك انا اسمى رانيا
رهف:اهلا يارانيا وانا رهف
رانيا:انتى منين يارهف
رهف:حكت حكايتها
رانيا:طب بصى انا هجبلك شغل فى شركة انا شغالة فيها
رهف بفرحة:بجد شكرا ليكى اوى
رانيا:العفو يحبيبتى دول اخواتك
رهف:اه عمر ورنين توأم
رانيا:طيب قومى روحى نامى وخدى رقمى اهو٠١٢.........
رهف بحزن:بس انا معنديش مكان انام فيه
رانيا:ولا يهمك تعالى دلوقتى نامى عندى والصبح نروح الشركة سوا
رهف:لاء انا واخواتى هنبقى متقلين عليكو
رانيا بزعل:ليه بتقولى كده انتى لو مشالتكيش الارض اشيلك فوق راسى انا عايشة انا وماما بس متخفيش
رهف:ربنا يخليها ليكى يارب
رانيا:يارب ياحبيبتى يلا بينا يلا ياعمر يلا يارنين
رانيا:اتفضلى يارهف البيت بيتك
مااااما ياماااما
ام رانيا:نعم يارانيا
رانيا:دى رهف صحبتى ودول اخواتها
زينب:يأهلا وسهلا اتفضلى ياحبيبتى
رهف:شكرا ياطنط احنا هنقعد عندكم لبكرة بس
زينب بزعل:عيب كده يارهف انتى كده بتشتمينارهف:لاء ياطنط والله ماقصدش
زينب:بلاش طنط وقوليلى ياماما
رهف بفرحة:حاضر ياماما
زينب:يلا عشان نتغدى زمانكم واقعين من الجوع
رانيا:اه والله يماما
فى مكان اخر عند ادم
اسمعو انتو تقلبو القاهرة كلها وتجبيولى رهف سمعتو
الرجالة:حاضر يادم بيه
واسمعو هاتيلو البنت الاسمها حور فى ظرف ساعة تكون قدامى
الرجالة:حاضر ياباشا
ادم:غورو من وشى
فى كازيون ....
اصل الفندى ده فى حته تانية عندى مترستأ جوه قلبى وفى قلبى ليه غلاوة
حور بترقص وبتشرب سجاير هوبا
فجأة رجالة يجو المكان انتى حور حسام
حور:ايوة
الرجالة:هاتوها
حور:سبونى سبونى وفجاءة تنام
عند رهف
رهف:الحمد لله شبعت
رانيا: دى مش اكلتك يارهف
رهف:دى اكله عشرة
بقلم الاء فرحات
زينب: يلا يبنات ادخلو نامو تصبحو على خير
كلهم وانتو من اهله
حور:انا فين وانتو مين
ادم:اهلا يابنت حسام
حور:ادم انت خاطفنى
ادم بعصبية:فين رهف يابت انطقى
حور:معرفش
وفجأة قلم ينزل على وش حور:انطقى بدل مأموتك
حور ببكاء:انا بعتها اسكندرية مع برعى بس معرفش فين والله
ادم:فى ظرف ساعة يكون الزفت ده عندى
الحراس:حاضر ياباشا
البارت خلص
ياترا ادم هيعمل ايه
ورهف هتعمل ايه
#رواية_دموع_رهف
بقلم الاء فرحات